WEEKEND!
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Femke en Sanne
05 November 2012 | Bosnië en Herzegovina, Lisičići
Vrijdag, 2-11-2012
S'ochtens kwamen we natuurlijk weer moeilijk ons bed uit, en stonden we om 07.15 keurig bij de bushalte te wachten in de regen op de bus.
Toen de bus er eenmaal was, bleek deze ook nog eens overvol te zijn en mochten we lekker de hele weg staan. Jipie!
Dat is best wel moeilijk namelijk met al die bochten hier!
Vandaag gingen we naar Konjic naar een school met speciaal onderwijs, maar omdat de bus hier maar 1x rijd in de ochtend waren wee een uur te vroeg, maar gelukkig zou maja ons opwachten bij de bushalte zodat we eerst even konden bij kletsen met een kop koffie in het restaurantje wat in het winkelcentrum zit.
Ze vertelde over de kinderen en hun beperking en wat we zouden kunnen verwachten, en uiteindelijk zijn we naar de school gelopen.
Daar maakten we kennis met haar collega's en om 10 uur kwamen de kinderen binnen.
We hebben die dag van 09.00 tot 14.00 de kinderen goed geobserveerd en contact gelegd en gekeken wat leuk zou zijn om te gaan doen met deze kinderen.
We vinden het leuk om te gaan werken met kinderen met syndroom van down en autisme, het is anders maar ook wij leren hier weer van en worden een ervaring rijker. We hebben wel wat moeite gehad met een andere groep, daar hadden de kinderen een iets lager niveau ongeveer tussen de 1 en 3 jaar, hier bij hebben femke en ik echt goed moeten nadenken ook omdat er kinderen bij zijn die blind zijn.
Na veel te hebben gepraat en overlegt met elkaar, kwamen we der achter dat het niet altijd belangrijk is dat er ook daadwerkelijk een product word gemaakt, dus femke en ik zijn op een hele andere manier gaan denken, het voelen, en ruiken is voor deze kinderen ook een ervaring. En zijn we creatief gaan denken, om ook voor deze kinderen een leuke middag te organiseren.
Om 14.00 werden de kinderen door hun ouders opgehaald en zijn we met maja naar de markt geweest in Konjic, dat is hier elke vrijdag.
Aan het eind van de middag hebben we nog wat gedronken met maja en zijn we daarna naar huis gegaan, om ons even op te frissen, ik had een nieuw jasje gekocht die middag en femke nieuwe schoenen.
Toen femke haar nieuwe schoenen aan wou trekken, viel de halve schoen al gelijk uit elkaar, dat was wel even een baal momentje.
We zijn die avond weer terug gegaan naar Konjic om daar even lekker uit eten te gaan. Na een aantal biertjes en gelach liepen we langzaam terug, maar toen kwamen we erachter dat het nacht leven hier al om 8 uur begint, en zijn we dus een kroegje ingelopen om nog wat te drinken, we werden leuk begroet en mensen begonnen met ons te praten, en we werden later op sleep touw genomen door een aantal meisjes die wel wisten waar je leuk kon zitten. Maar omdat het hier al zo vroeg begint waren we ook al weer redelijk vroeg thuis! Ook al voelde het alsof het toen al 4 uur was, het was toen nog maar echt half 1.
Zaterdag. 3-11-2012
We hadden deze ochtend eigenlijk heel erg rustig aan gedaan, we hebben de middag het nog over de workshops gehad en alvast dingetjes klaar gelegd en het hotel hier schoon gemaakt, na wat gehang en alles zijn we die avond nog een keer naar Konjic geweest om nog wat te gaan drinken, maar hebben het ook niet laat gemaakt omdat we erg moe waren.
Zondag. 4-11-2012
Half 3 smiddags werd ik wakker, femke was net naar beneden gegaan en ik hoorde haar praten eerst dacht ik dat ze in zichzelf aan het mompelen of zingen was, maar later hoor de ik een andere stem in het Nederlands terug praten.
Ik ben toen maar me bed uitgerold, toen ik beneden was zag ik femke druk koffie zetten en zag ik 3 vrouwen. 2 Nederlandse vrouwen en 1 Bosnische vrouw. Ze vertelde dat ze via anita wist dat wij hier waren, en al in het hotel was geweest toen ze het nog aan het verbouwen waren, en ze was erg nieuwsgierig hoe het was geworden.
1 van de Nederlandse vrouwen hete Debora en ze vertelde dat ze zelf bezig is met een project en ook voor een maand in Bosnië zou blijven.
Ze vroeg of we het leuk vonden om een keer te komen kijken wat zij precies voor project deed en femke en ik waren natuurlijk gelijk enthousiast, maar het alle mooiste was..
dat femke hier voor een jaar gelden in een instelling had gewerkt met out of area en ze hebben daar een speeltuin gebouwd, die week dat femke daar heeft gewerkt is ze verliefd geworden op Bosnië en vooral omdat daar een jongetje was die erg veel indruk op haar had gemaakt, Femke had het er vaak over en wou heel graag weer een keer daar gaan kijken. Helaas wist de naam niet meer van het plaatsje maar we zouden er sowieso op zoek naar gaan deze 3 maanden, maar toen femke het hier over had en wat foto lieten zien, wisten ze gelijk waar ze het over had, en ook waar het was, en beloofde femke dat ze met haar daar langs zouden gaan. Ik heb femke nog nooit zo blij gezien toen ze dat hoorde en begon helemaal te stralen, haar dag kon in ieder geval niet meer stuk!
Maandag 5-11-2012
En onze wekker ging weer veelte vroeg, het regende natuurlijk weer erg hard en we stonden weer om 07.15 bij de bus te wachten, de bus was nu niet bom vol, maar wel zo vol dat wij de enigste waren die weer mochten staan.
Toen we aan kwamen in Orahovica mochten we lekker in de regen de berg op slenteren onze schoenen waren doorweekt maar toen we op het schooltje waren stond de kachel lekker aan en kregen we heerlijke Bosnische koffie! Dat ook echt wel lekkerder is dan onze senseo,
we hebben met de twee leraressen besproken wat we die ochtend met de kinderen zouden gaan doen en zijn toen lekker bezig geweest met onze workshop.
Het was leuk om te horen van de leraressen dat de kinderen het erg leuk vinden als we er zijn en dat ze genieten van de workshops!
Smiddags hebben we afgesproken met maja, om nog even goed door te nemen welke groep we hebben hoelaat en waneer. Zodat we hier ons beter op kunnen voorbereiden.
Daarna hebben we inkopen gedaan, en hebben we een soort van hobby winkeltje gevonden, dit is ook wel erg handig!
Toen we thuis waren mochten we ons weer bezighouden met het huishoudelijke gedeelte.
S'ochtens kwamen we natuurlijk weer moeilijk ons bed uit, en stonden we om 07.15 keurig bij de bushalte te wachten in de regen op de bus.
Toen de bus er eenmaal was, bleek deze ook nog eens overvol te zijn en mochten we lekker de hele weg staan. Jipie!
Dat is best wel moeilijk namelijk met al die bochten hier!
Vandaag gingen we naar Konjic naar een school met speciaal onderwijs, maar omdat de bus hier maar 1x rijd in de ochtend waren wee een uur te vroeg, maar gelukkig zou maja ons opwachten bij de bushalte zodat we eerst even konden bij kletsen met een kop koffie in het restaurantje wat in het winkelcentrum zit.
Ze vertelde over de kinderen en hun beperking en wat we zouden kunnen verwachten, en uiteindelijk zijn we naar de school gelopen.
Daar maakten we kennis met haar collega's en om 10 uur kwamen de kinderen binnen.
We hebben die dag van 09.00 tot 14.00 de kinderen goed geobserveerd en contact gelegd en gekeken wat leuk zou zijn om te gaan doen met deze kinderen.
We vinden het leuk om te gaan werken met kinderen met syndroom van down en autisme, het is anders maar ook wij leren hier weer van en worden een ervaring rijker. We hebben wel wat moeite gehad met een andere groep, daar hadden de kinderen een iets lager niveau ongeveer tussen de 1 en 3 jaar, hier bij hebben femke en ik echt goed moeten nadenken ook omdat er kinderen bij zijn die blind zijn.
Na veel te hebben gepraat en overlegt met elkaar, kwamen we der achter dat het niet altijd belangrijk is dat er ook daadwerkelijk een product word gemaakt, dus femke en ik zijn op een hele andere manier gaan denken, het voelen, en ruiken is voor deze kinderen ook een ervaring. En zijn we creatief gaan denken, om ook voor deze kinderen een leuke middag te organiseren.
Om 14.00 werden de kinderen door hun ouders opgehaald en zijn we met maja naar de markt geweest in Konjic, dat is hier elke vrijdag.
Aan het eind van de middag hebben we nog wat gedronken met maja en zijn we daarna naar huis gegaan, om ons even op te frissen, ik had een nieuw jasje gekocht die middag en femke nieuwe schoenen.
Toen femke haar nieuwe schoenen aan wou trekken, viel de halve schoen al gelijk uit elkaar, dat was wel even een baal momentje.
We zijn die avond weer terug gegaan naar Konjic om daar even lekker uit eten te gaan. Na een aantal biertjes en gelach liepen we langzaam terug, maar toen kwamen we erachter dat het nacht leven hier al om 8 uur begint, en zijn we dus een kroegje ingelopen om nog wat te drinken, we werden leuk begroet en mensen begonnen met ons te praten, en we werden later op sleep touw genomen door een aantal meisjes die wel wisten waar je leuk kon zitten. Maar omdat het hier al zo vroeg begint waren we ook al weer redelijk vroeg thuis! Ook al voelde het alsof het toen al 4 uur was, het was toen nog maar echt half 1.
Zaterdag. 3-11-2012
We hadden deze ochtend eigenlijk heel erg rustig aan gedaan, we hebben de middag het nog over de workshops gehad en alvast dingetjes klaar gelegd en het hotel hier schoon gemaakt, na wat gehang en alles zijn we die avond nog een keer naar Konjic geweest om nog wat te gaan drinken, maar hebben het ook niet laat gemaakt omdat we erg moe waren.
Zondag. 4-11-2012
Half 3 smiddags werd ik wakker, femke was net naar beneden gegaan en ik hoorde haar praten eerst dacht ik dat ze in zichzelf aan het mompelen of zingen was, maar later hoor de ik een andere stem in het Nederlands terug praten.
Ik ben toen maar me bed uitgerold, toen ik beneden was zag ik femke druk koffie zetten en zag ik 3 vrouwen. 2 Nederlandse vrouwen en 1 Bosnische vrouw. Ze vertelde dat ze via anita wist dat wij hier waren, en al in het hotel was geweest toen ze het nog aan het verbouwen waren, en ze was erg nieuwsgierig hoe het was geworden.
1 van de Nederlandse vrouwen hete Debora en ze vertelde dat ze zelf bezig is met een project en ook voor een maand in Bosnië zou blijven.
Ze vroeg of we het leuk vonden om een keer te komen kijken wat zij precies voor project deed en femke en ik waren natuurlijk gelijk enthousiast, maar het alle mooiste was..
dat femke hier voor een jaar gelden in een instelling had gewerkt met out of area en ze hebben daar een speeltuin gebouwd, die week dat femke daar heeft gewerkt is ze verliefd geworden op Bosnië en vooral omdat daar een jongetje was die erg veel indruk op haar had gemaakt, Femke had het er vaak over en wou heel graag weer een keer daar gaan kijken. Helaas wist de naam niet meer van het plaatsje maar we zouden er sowieso op zoek naar gaan deze 3 maanden, maar toen femke het hier over had en wat foto lieten zien, wisten ze gelijk waar ze het over had, en ook waar het was, en beloofde femke dat ze met haar daar langs zouden gaan. Ik heb femke nog nooit zo blij gezien toen ze dat hoorde en begon helemaal te stralen, haar dag kon in ieder geval niet meer stuk!
Maandag 5-11-2012
En onze wekker ging weer veelte vroeg, het regende natuurlijk weer erg hard en we stonden weer om 07.15 bij de bus te wachten, de bus was nu niet bom vol, maar wel zo vol dat wij de enigste waren die weer mochten staan.
Toen we aan kwamen in Orahovica mochten we lekker in de regen de berg op slenteren onze schoenen waren doorweekt maar toen we op het schooltje waren stond de kachel lekker aan en kregen we heerlijke Bosnische koffie! Dat ook echt wel lekkerder is dan onze senseo,
we hebben met de twee leraressen besproken wat we die ochtend met de kinderen zouden gaan doen en zijn toen lekker bezig geweest met onze workshop.
Het was leuk om te horen van de leraressen dat de kinderen het erg leuk vinden als we er zijn en dat ze genieten van de workshops!
Smiddags hebben we afgesproken met maja, om nog even goed door te nemen welke groep we hebben hoelaat en waneer. Zodat we hier ons beter op kunnen voorbereiden.
Daarna hebben we inkopen gedaan, en hebben we een soort van hobby winkeltje gevonden, dit is ook wel erg handig!
Toen we thuis waren mochten we ons weer bezighouden met het huishoudelijke gedeelte.
-
05 November 2012 - 18:49
Roos Glastra:
Hé meiden, wat leuk om jullie verslagen te lezen. Wat een andere wereld. Mooi om te lezen dat jullie genieten enne......... wij daarmee ook!
Dikke zoen, Ben en Roos
-
05 November 2012 - 18:49
Roos Glastra:
Hé meiden, wat leuk om jullie verslagen te lezen. Wat een andere wereld. Mooi om te lezen dat jullie genieten enne......... wij daarmee ook!
Dikke zoen, Ben en Roos
-
05 November 2012 - 19:48
Popke:
Hé kunsttroela's!
Zitten jullie wel op de goede opleiding. Visuele beperking, down, begeleiden, autisme, wat is een activiteit, elke ervaring is een leerervaring, kritische psychologie vanuit het marxisme!!!!
Zou je niet de opleiding afmaken bij mij?
Maar als ik je wat kan mailen over de genoemde onderwerpen, al is het maar voor je werkstukken naar KTM toe, dan roep je maar.
Gegroet o meiden de docent stort zich weer op toetsen -
05 November 2012 - 23:07
Marleen:
<3 top top top. Heel leuk te lezen -
05 November 2012 - 23:07
Marleen:
<3 top top top. Heel leuk te lezen -
05 November 2012 - 23:07
Marleen:
<3 top top top. Heel leuk te lezen -
06 November 2012 - 11:29
Anita:
Maja is een schatje HE? Doe ze maar de groetjes van mij. Debora is bezig met het project Ja Sam. Op de website www.jasam.nl kun je daar alles over lezen.
Het ziet ernaar uit dat jullie al lekker ingewerkt raken. het is fijn dat het werken met de verschillende doelgroepen goed loopt. Heel goed om uit te gaan van tast en reuk workshops met de kleine kinderen. We hebben ooit een rups gemaakt met allerlei soorten materialen. Die op de muur gehangen zodat de kleinere kinderen er ook zelf naar toe kunnen lopen. Een kleed met verschillende stofjes, breisels etc is ook heel grappig. Er ligt vast nog wel in de garage dat jullie hiervoor kunnen gebruiken.
Ik ben KEI trots op jullie!
Hoe ist met Ben? Ik mis hem in jullie laatste verslagen!
Groetjes Anita -
06 November 2012 - 22:11
Else:
hallo Sanne en Femke
Eindelijk de tijd gezocht om jullie verslagen te lezen. Leuk om te lezen, jullie verhalen zijn erg enthousiast. Nu nog een paar foto's. Ha, ha
Gelukkig zijn er vele leuke activiteiten te vinden op internet. Voor de blinde kindertjes en de kinderen met laag nivo is tekenen met scheerschuim leuk. Ook heb ik wel eens allemaal kleine kussentjes gezien met verschillende vulling en geuren. kussentjes zo groot als een washand. Wie weet.
Groeten Else -
09 November 2012 - 11:41
Irma:
Super om jullie verslagen te lezen! Fijn dat jullie t zo naar jullie zin hebben en dat de kinderen zo blij zijn met kleine dingen! Toch weer even een eye-opener in deze verwende wereld!
Geniet ervan meiden!
<3 en kusje van Yuka
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
